Symmetrisch Tonische Nek Reflex (STNR)

De Symmetrisch Tonische Nek Reflex (STNR) is een primitieve reflex die zich normaal gesproken voordoet bij zuigelingen in de leeftijd van ongeveer 6 maanden tot 9 maanden. Deze reflex wordt geactiveerd door de positie van het hoofd en de nek in relatie tot het lichaam. Er zijn twee fasen van de STNR-reflex:

1. Flexie-fase: Wanneer het kind zijn hoofd buigt (kin naar borst), buigen de armen en buigen de benen.

2. Extensie-fase: Wanneer het kind zijn hoofd uitstrekt (kin omhoog), strekken de armen zich uit en buigen de benen.

De beschermende betekenis van de STNR-reflex is dat het een rol kan spelen bij het helpen van baby’s om te leren kruipen. Door de afwisselende bewegingen van de armen en benen in reactie op de hoofdpositie, kunnen baby’s zichzelf voortbewegen op handen en knieën. 

Het is echter belangrijk dat de STNR-reflex op de juiste leeftijd wordt geïntegreerd, meestal rond de 9 maanden, om een normale motorische ontwikkeling te ondersteunen. Als de reflex aanhoudt na de verwachte integratieperiode, kunnen er uitdagingen ontstaan

Mocht de STNR niet volledige of goed geïntegreerd zijn kan het leiden tot verschillende ontwikkelingsuitdagingen. Hieronder enkele kort beschreven.

• Motorische problemen: Het niet integreren van de STNR-reflex kan leiden tot motorische problemen zoals moeilijkheden bij het kruipen, zitten en staan. Dit kan de ontwikkeling van grove motorische vaardigheden vertragen.
• Problemen met coördinatie: Aanhouding van de reflex kan leiden tot coördinatieproblemen, vooral bij activiteiten waarbij de positie van het hoofd en de nek belangrijk is.
• Leeruitdagingen:  de STNR-reflex kan verbonden zijn met visuele tracking (het volgen van bewegende objecten met de ogen) en zodoende mogelijk lees- en schrijfvaardigheden beïnvloeden.

Wanneer deze STNR reflex niet is geïntegreerd dan kan de reflex ervoor zorgen voor :

Vertraging in kruipen: Moeilijkheden bij het aannemen van de juiste kruiphouding en coördinatie tijdens het kruipen.

Problemen met zitten en staan: Uitdagingen bij het behouden van een stabiele houding tijdens het zitten en staan.

Coördinatieproblemen: Moeite met het coördineren van bewegingen die de positie van het hoofd en de nek vereisen.